تاثیر طرح های تشویقی حقوق صاحبان سهم بر پیش بینی درآمد تحلیل گران و توصیه های سهام برای شرکت های مذک

جزئیات و دریافت

چکیده فارسی:

با استفاده از نمونه 932 شرکت مذکور و مشاهدات سال 2492 شرکت در طول دوره 2014-2008، همانطور که در خروجی های غالب تحلیل گران منعکس شد، این مقاله به بررسی تاثیر طرح های تشویقی حقوق صاحبان سهم بر محیط اطلاعاتی تحلیل گران مالی می پردازد- پیش بینی درآمد و توصیه های سهام در محیط شرکت منحصر به فرد چین. این مقاله پی می برد که دقت پیش بینی تحلیل گران به طور قابل توجهی برای شرکت های مذکور با سطوح بالای جبران مدیریت به شکل طرح های تشویقی حقوق صاحبان سهم بالا است. علاوه براین تحلیل گران مالی بیشتر احتمال دارد توصیه های مطلوب سهامی برای شرکت های مذکور صادر کنند که گزینه های سهام مدیریت را اعطا می کنند. علاوه برآن دقت پیش بینی تحلیل گران (پراکندگی/انحراف) به نظر می رسد هنگامی که شرکت ها استفاده از واحدهای محدود سهام را بجای گزینه های سهام در EIP خود برمی گزینند به طور قابل توجهی بهبود یابد (کاهش یافت). این نشان می دهد که دو نوع مشوق های حقوق صاحبان سهم - گزین های سهام یا RSU- تاثیرات متفاوتی بر پیش بینی های تحلیل گران از درآمد دارند. به طور کلی نتایج تجربی این مطالعه با دیدگاه هم راستایی مشوق های مدیریتی سازگار هستند. همچنین این مطالعه نشان می دهد که همه مشوق های حقوق صاحبان سهم تاثیر هم راستایی یکسانی ندارند. در واقع تاثیر هم راستایی گزینه های سهام در مقایسه با RSU ها احتمال دارد از طریق رفتارهای مدیران در فرصت کوتاه مدت جبران شود.

کلمات کلیدی: مشوق های حقوق صاحبان سهام؛ عدم تقارن اطلاعات؛ پیش بینی درآمد تحلیل گران؛ توصیه های سهام تحلیل گران؛ چین

1- مقدمه

تحت جدایی مالکیت و کنترل[1]، مالک (کارفرما) قدرت تصمیم گیری خود را به مدیر (کارگزار) محول می کند که انتظار می رود در کسب بهترین منافع این کارفرما اقدام نماید (جنسن و مکلینگ، 1976). با این حال، محول نمودن یک وظیفه به مدیری که دارای اهداف متفاوتی نسبت به مالک است، مشکل ساز می باشد اگر اقدام / تلاش مدیر برای مشاهده و تایید دشوار باشد (لافونت و مارتیمورت، 2002). بنابراین، مالک ممکن است از مشوق های حقوق صاحبان سهام (انگیزه های سهام) برای ایجاد انگیزه مدیر استفاده کند که با ارائه فرصتی برای شرکت در عملکرد آینده کسب و کار از طریق اعطای پاداش ها می باشد. دو دیدگاه رقابتی در مورد تاثیر انگیزه های سهام وجود دارد. فرضیه های سازگاری انگیزه (مشوق) نشان می دهند که مشوق های مدیریتی می توانند با تطبیق منافع مدیران و سهامداران به کاهش هزینه های نمایندگی (کارگزاری) کمک کنند (جنسن و مکلینگ، 1976). در مقابل، فرضیه های مداخله مدیریت استدلال می کنند که با توجه به مالکیت مدیریتی بیش از حد، مدیران ممکن است مواضع خود را تثبیت نموده و سپس اولویت های خود را برای رفتارهای به حداکثر رساندن غیر ارزشی افراطی نمایند (اشلیفر و ویشنی، 1989). مطالعات تجربی اولیه در مورد ارتباط بین مالکیت مدیریتی و ارزش / عملکرد شرکت و همچنین جنبه های مختلف از کیفیت گزارشگری شرکت (به عنوان مثال، مدیریت درآمدی و دقت پیش بینی تحلیلگران)، نتایج نسبتا متفاوتی ارائه می دهند.