موضوع ارتباطات و وسائل ارتباط جمعی در گذر از پایان دو هزاره میلادی به جایی رسیده که با بسیاری از پدیده ها و امور دیگر حیات ما مرتبط شده و بر آنها تأثیر گذارده است. امروزهرسانه هایی مانند تلویزیون، رادیو، ماهواره، روزنامه ها، مجلات، رایانه و اینترنت باعث شده است که نوع ارتباطات بیشتری متفاوت از گذشته شده و نوع نگاه انسان به ارتباطات نسبت به گذشته نگاه دیگری باشد. این رسانه ها باعث شده است تا انسانها راحت تر و بهتر بتوانند باهم ارتباط برقرار نمایند و در نتیجه به یکدیگر نزدیک تر شوند. این نزدیکی بین انسانها که همان بحث «دهکده جهانی» می باشد، باعث شده است که افراد از لحاظ فرهنگی به یکدیگر نزدیکتر شده و بتوانند بر یکدیگر تأثیر گذاشته و تعامل داشته باشند. تلویزیون، روزنامه ها و اینترنت به طور روزافزون فرهنگ یکپارچگی را تبلیغ می کند و زبان به عنوان عامل اصلی انتقال فرهنگ بیش از بقیه موارد تحت تأثیر این پدیده های جهانی قرار دارد. حتی وجود این رسانه ها در خانه ها و در میان کودکان و نوجوانان باعث شده است که نقش پدر و مادر که به عنوان مهمترین عوامل تأثیر گذار بر فرهنگ و زبان کودک هستند کم رنگ شده و معلمان نیز به عنوان یکی دیگر از عوامل تأثیر گذار بر فرهنگ و زبان کودکان و نوجوانان آن نقش تأثیر گذار خود را نسبت به گذشته از دست بدهند. به همین دلیل، بسیاری از موضوع های مرتبط با مباحث ارتباطات، مورد توجه اندیشمندان رشته های مختلف علوم قرار گرفته و جزو مباحث بین رشته ای این علم کم سابقه، اما با اهمیت، محسوب می شوند.امروزه بحث تأثیر رسانه ها و بویژه تلویزیون  بر کودکان و نوجوانان در علوم متفاوتی مانند علوم اجتماعی، روان شناسی، زبان شناسی و جز اینها مورد بررسی قرار می گیرد و هر یک، ازدیدگاه های مورد نظر خود به بحث درباره این موضوع مهم می پردازند. مباحثی مانند کودک، تلویزیون و خشونت، اثرات رفتاری تلویزیون بر کودکان و نوجوانان، تحلیل محتوای آگاهیهای تجاری تلویزیونی و تأثیر آن بر کودکان و نوجوانان، اثرات تلویزیون بر رشد کودکان، کودکان و تأثیرات زیان بار رسانه ها، تلویزیون و ترس کودکان و نقش تلویزیون در شکل گیری مفاهیم مذهبی و اخلاقی کودکان موضوعات متفاوتی هستند که در حیطه علوم جامعه شناسی و روان شناسی مورد بررسی قرار گرفته اند و نتایج متفاوتی نیز به دست داده اند.از این رو کارشناسان وسایل ارتباط جمعی و کارشناسان سایر رشته های وابسته که در بالا ذکر شد، تأثیر وسایل ارتباط جمعی بر کودکان را مورد توجه قرار داده اند و مبحث مهم کودکان و تلویزیون همیشه جایگاه ویژه و عمده ای در این مباحث داشته است؛ زیرا تلویزیون به سهل ترین وجه و در همه اوقات در اختیار کودکان است و همزمان با صوت و تصویر و جاذبه های خاص خود این انسان کوچک را که بسا درک درستی از این پدیده ندارد درآغوش می کشد.در اینجا سعی شده است تا تأثیر تلویزیون برکودکان و نوجوانان از نگاه دیگری که کمتر مورد توجه کارشناسان و مسئولان قرار گرفته است مورد بررسی قرار گیرد. موضوعی که خود می تواند از لحاظ فرهنگی و اجتماعی نیز مسائل مهمی را با خود به همراه داشته باشد.

فهرست مطالب:
مقدمه       
فصل اول: زبان آموزی        
1- زبان آموزی   
2- نظریه های زبان آموزی   
الف- نظریه شناخت گرایی      
ب- نظریه شرطی شدگی رفتار زبانی       
ج- نظریه ذاتی، ذهنی بودن زبان     
د) ویگوتسکی و ارتباط اجتماعی      
3- مهارتهای گفتاری    
4- مراحل رشد گفتاری   
الف- مرحله اول: پیش زبانی       
ب- مرحله دوم: گفتار تکواژه ای   
ج- مرحله سوم: گفتار دو واژه ای یا تلگرافی     
هـ- مرحله چهارم: گفتار پیشرفتی   
و- مرحله پنجم: تلفظ صحیح صداها        
5 - گفتار ثابت   
6- مهارت شنیداری  
فصل دوم: تلویزیون و رشد مهارتهای گفتاری      
1- هدف پژوهش   
2- تاریخچه تلویزیون    
3- تلویزیون و کودک     
4- تلویزیون و اجتماع     
5- تلویزیون و برنامه های آن 
الف- برنامه های کودک و نوجوان      
ب- مجموعه های تلویزیونی          
ج- تبلیغات بازرگانی         
6- متغیرهای محتوای تلویزیون   
7- شیوه های نظری   
الف- نظریه کشت   
ب- نظریه فراگیری اجتماعی   
ج- نظریه پالایش   
د- نظریه یادگیری اجتماعی   
هـ- نظریه عدم بازداری     
و- نظریه توجیه   
8- روش اندازه گیری      
مشاهده       
9- روش تحقیق   
فصل سوم: تأثیر تلویزیون بر مهارتهای گفتاری و برخی نتایج نظری و کاربردی آن 
1- واژگان   
2- ساختهای دستوری         
الف- گروه اسمی   
ب- گروه صفتی     
ج- گروه قیدی     
د- گروه حرف اضافه ای   
هـ- گروه فعلی      
و- ساختار جملات   
3- گسترش زبان معیار    
الف- لهجه   
ب- گونه زبانی گسترش یافته و محدود      
4- گسترش اصطلاحات و تکیه کلام ها   
5- خطاهای گفتار   
فصل چهارم: نتیجه گیری و پیشنهادات     
پیوست       
1- گروه یک: گروهی که مدت زمان کمتری تلویزیون تماشا کرده اند  
(زمان در این گروه (1-) است)
الف- دختران       
ب- پسران   
2- گروه دو: گروهی که مدت زمان بیشتری تلویزیون تماشا کرده اند 
(زمان در این گروه (4+) است)
الف- دختران      
ب- پسران   
کتابنامه